Коррупция ва унга қарши кураш ҳам бир давлат, ҳам бутун жаҳон иқтисодиёти ижтимоий-иқтисодий ривожланишининг ажралмас қисмидир.

Турли хил концептуал ёндашувлар бу ҳодисани турли йўллар билан тушунтиради. Психологик назариялар инсон табиатан заиф ва осон пулга мойил эканлигини даъво қилади. Антропологик тушунчалар турли жамиятларда коррупциянинг маданий ва тарихий сабабларига эътибор қаратади.

Шунингдек, институционал ёндашув мавжуд бўлиб, унда, биринчи навбатда, ижтимоий-иқтисодий муносабатлар иштирокчилари ўртасидаги ижтимоий мулоқотдаги бўшлиқлар биринчи ўринга қўйилади, коррупция эса мавжуд бўшлиқларни четлаб ўтишнинг компенсацион механизми ҳисобланади.

«Бошқача қилиб айтганда, агар давлат ҳаддан ташқари тартибга солиш ва мураккаб тартиб-қоидаларни қўлласа, коррупция схемалари муқаррар равишда пайдо бўлади», деб таъкидлайди Сибир халқаро тадқиқотлар жамияти директори Денис Борисов.